-
1 umęczyć
pf.exhaust, tire out, wear out; podróż go tak umęczyła the journey tired him out completely; kośc. martyrize.pf.frazzle o.s., exhaust o.s.; umęczony worn to a frazzle, exhausted, ragged, dead tired.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > umęczyć
-
2 umęcz|yć
pf Ⅰ vt książk. 1. (doprowadzić do śmierci) to martyr, to torture [sb] to death- Jezus Chrystus został umęczony przez ludzi i umarł na krzyżu Jesus Christ was martyred by people and died on the cross- zginął umęczony w hitlerowskim więzieniu he was tortured to death in a Nazi prison ⇒ męczyć2. (wyczerpać) to exhaust, to tire out- strasznie mnie umęczył tym swoim gadaniem he exhausted me with that constant chattering of his- jest umęczona ciągłym pielęgnowaniem ojca she’s tired out (with) having to take constant care of her father- była umęczona ciągłym stresem she was exhausted by continued stress ⇒ męczyćⅡ umęczyć się książk. to be exhausted a. tired out- umęczyłam się sprzątaniem całego domu I’ve cleaned the whole house and now I’m exhausted- strasznie się umęczyłam podczas tego wyjazdu that trip has completely worn me out ⇒ męczyć się- z umiarem in moderation- pij z umiarem, żebyś się znowu nie upił drink in moderation so you don’t get drunk again- to ugrupowanie opowiada się za umiarem w każdej dziedzinie życia that group advocates temperance in all spheres of life- zupełnie stracił umiar w wydawaniu pieniędzy he’s been spending money without restraint- nigdy nie miał a. nie zachowywał umiaru w jedzeniu he never knew when to stop eatingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > umęcz|yć
См. также в других словарях:
umęczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} spowodować wyczerpanie swojego organizmu nadmiernym wysiłkiem; odczuć u siebie moment osłabienia, zmęczenia w wyniku przeciążenia pracą fizyczną lub doznaniem psychicznym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umęczyła się przygotowaniami do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umęczyć — dk VIb, umęczyćczę, umęczyćczysz, umęcz, umęczyćczył, umęczyćczony «doprowadzić kogoś do stanu wyczerpania, osłabienia; wywołać zmęczenie, znużenie (fizyczne lub psychiczne); zmęczyć» Umęczyć kogoś gadaniną. umęczyć się «doprowadzić siebie do… … Słownik języka polskiego
udręczyć — dk VIb, udręczyćczę, udręczyćczysz, udręcz, udręczyćczył, udręczyćczony rzad. udręczać ndk I, udręczyćam, udręczyćasz, udręczyćają, udręczyćaj, udręczyćał, udręczyćany «sprawić komuś cierpienie fizyczne lub moralne; dokuczyć, umęczyć» Udręczyć… … Słownik języka polskiego
u- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedrostek tworzący pochodne czasowniki (i formy pokrewne), w których wnosi do znaczenia podstawowego następujące znaczenia:a) doprowadzenia czynności wyrażanej czasownikiem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
